Mijn leven als hogesnelheidslijn
COACH NICOLINE OVER INNERLIJKE RUST
Er was een tijd dat ik ook altijd druk, druk, druk was … het leek wel een continue hogesnelheidslijn, mijn leven. Overdag vloog ik van de ene meeting in de andere. Iemand een burn-out? Ik pakte de werkzaamheden wel even – soms rustig een paar maanden – over. Moest kunnen, toch? Maar waarom eigenlijk? En voor wie?
De avonden waren ook vaak vol gepland. Ik combineerde rustig een vroege borrel met de ene vriendin met een verjaardag van een ander een paar uur later … Kon het niet maken om niet even langs te gaan, toch? Het weekend was ook druk met dingen als kapper, boodschappen en de nodige verplichte en niet-verplichte sociale aangelegenheden.
Alles was leuk en gezellig en kon er nog wel even bij. Nee zeggen als iemand mij nodig had, deed ik niet.
Ik was echter vaak niet echt aanwezig ergens, was altijd bezig mijn ding af te handelen op het moment zelf en mijn volgende stap. Alsof het leven bestond uit vinkjes zetten en door ….